προέρχεται από πτώματα φτωχών, εγκαταλελειμμένων ανθρώπων και εκτελεσθέντων καταδίκων!
Στη Νομική Σχολή του Harvard και γενικά στις καλύτερες βιβλιοθήκες των ΗΠΑ (πανεπιστήμιο Brown – John Hay Library), πανεπιστήμιο της Georgia, College of Physicians της Philadelphia, Δημόσια Βιβλιοθήκη του Cleveland, Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής του Maryland, όπως και στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστραλίας, υπάρχουν βιβλία ωραία και δερματόδετα. Τα ανοίγεις και καμαρώνεις τη βιβλιοδεσία.
Μόνο που σε κάποια από αυτά το δέρμα των εξωφύλλων προέρχεται από πτώματα φτωχών, εγκαταλελειμμένων ανθρώπων και εκτελεσθέντων καταδίκων! Αντικείμενα γοητείας (!) για κάποιους – αηδίας για τους περισσότερους, τα βιβλία αυτά έχουν μεγάλη συλλεκτική αξία. Όσοι τα καμαρώνουν διατείνονται ότι μπορείς να διακρίνεις καθαρά τους πόρους του ανθρώπινου δέρματος στα εξώφυλλά τους!
Αν συνήλθες από το πρώτο (ισχυρό) σοκ, μπορείς να συνεχίσεις, για να μάθεις πώς προέκυψε αυτή η διαστροφή…
Μακάβριο και σαδιστικό
Η πρακτική της βιβλιοδεσίας με ανθρώπινο δέρμα ήταν πολύ… της μόδας ανάμεσα σε Γάλλους και Άγγλους ευγενείς (!) του 16ου – 18ου αιώνα. Είχε μάλιστα και όνομα: Ανθρωποδερμική βιβλιοδεσία. Αποτρόπαια καλύμματα βιβλίων (ακόμα και με δέρμα από γυναικείο στήθος, μαζί με τις θηλές) στόλιζαν ερωτικά βιβλία, προσευχητάρια, οδηγίες για μαγικά ξόρκια, αστρονομικές μελέτες, δικαστικούς φακέλους, βιβλία ανατομίας κ.ά. Το δέρμα έπαιρναν γιατροί από αζήτητα πτώματα αγνώστων (που εύρισκαν σε σχολές ιατρικής) ή από πτώματα εγκληματιών που καταδικάζονταν σε θάνατο. Για τους εγκληματίες μάλιστα πίστευαν ότι με το να γδάρουν το πτώμα τους για να ντύσουν βιβλία, ήταν σαν να συνέχιζαν να τους τιμωρούν και μετά θάνατον. Για παράδειγμα, το δέρμα από το πτώμα ενός Ιησουίτη ιερέα, που απαγχονίστηκε κατηγορούμενος για προδοσία και συμμετοχή στη Συνωμοσία της Πυρίτιδας (είχε στόχο την ανατίναξη του Αγγλικού Κοινοβουλίου, στις 5 Νοεμβρίου 1605), κατέληξε να γίνει κάλυμμα βιβλίων, σύμφωνα με το BBC. Την ίδια τύχη είχε το 1827 το δέρμα γνωστού Άγγλου εγκληματία της εποχής: μετά την εκτέλεσή του χρησιμοποιήθηκε για να ντυθεί ο αστυνομικός του φάκελος.
Δώριζαν το δέρμα τους μετά θάνατον!
Η παράνοια της εποχής έφτανε μάλιστα μέχρι του σημείου κάποιοι να αφήνουν διαθήκη να χρησιμοποιηθεί το δέρμα τους (μετά θάνατον) για εξώφυλλο βιβλίου και να προσφερθεί ως δώρο σε αγαπημένα τους πρόσωπα. Αυτό θεωρούνταν εκλεκτό δώρο, ακόμα και… τρυφερά ερωτικό! Λέγεται ότι μια Γαλλίδα κόμισσα (που πέθανε σε νεαρή ηλικία από φυματίωση) δώρισε μια λουρίδα από το δέρμα των ώμων της σε Γάλλο αστρονόμο (του οποίου υπήρξε θαυμάστρια), για να ντύσει το νέο βιβλίο του.
Από το Ψυχιατρείο στη… βιβλιοθήκη του Harvard
Το βιβλίο του Γάλλου λογοτέχνη Arsène Houssaye με τίτλο «Η μοίρα της ψυχής» (μια διατριβή για την ψυχή και τη μεταθανάτια ζωή) «ντύθηκε» από κάποιον γιατρό, φίλο του συγγραφέα, με δέρμα που πάρθηκε από την πλάτη μιας άτυχης γυναίκας η οποία πέθανε από αποπληξία. Σύμφωνα με το σημείωμα του βιβλίου (στην επάνω φωτογραφία), η γυναίκα ήταν έγκλειστη σε γαλλικό ψυχιατρείο κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1880. Το πτώμα της κατέληξε στα αζήτητα, οπότε ο γιατρός σκέφτηκε ότι ένα βιβλίο για την ανθρώπινη ψυχή δε θα μπορούσε παρά να είναι ντυμένο με… ανθρώπινο δέρμα. Το πολύτιμο βιβλίο κοσμεί σήμερα τη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου του Harvard (Houghton Library).
Ανθρώπινα δέρματα σε διάφορες ποιότητες και χρώματα!
Σύμφωνα με τους Los Angeles Times, πολλές αξιόλογες βιβλιοθήκες έλαβαν παρόμοια βιβλία ως δωρεά ή τα αγόρασαν από ιδιωτικές συλλογές πλούσιων βιβλιόφιλων. Όπως το βιβλίο του 1816 με τίτλο «Ο χορός του θανάτου», που ντύθηκε… καθωσπρέπει με ανθρώπινο δέρμα το 1893. Το βιβλίο έχει εμπροσθόφυλλο κάπως τραχύ αλλά οπισθόφυλλο μαλακό σαν καστόρι, αφού χρησιμοποιήθηκε δέρμα από διαφορετικά μέρη του ανθρώπινου σώματος. Τι πραγματεύεται; Το γεγονός ότι ο θάνατος υπερισχύει σε όλους, πλούσιους και φτωχούς. Επίσης βρίσκουμε τα απομνημονεύματα ενός ληστή ντυμένα με το ίδιο του το δέρμα, όπως και ένα εγχειρίδιο των ισπανικών νόμων δεμένο με μαυρισμένο ανθρώπινο δέρμα, το οποίο ανήκε σε κάποιον άτυχο που γδάρθηκε ζωντανός το 1632, όταν έπεσε στα χέρια μιας αφρικανικής φυλής. Επιπλέον, ένας γιατρός είχε τη φαεινή ιδέα να ντύσει τρεις τόμους ιατρικής με το προσβεβλημένο από παρασιτική ασθένεια δέρμα ενός ασθενούς του!
Πώς ξεχωρίζει το ανθρώπινο δέρμα;
Χοίρος, μοσχάρι ή άνθρωπος; Πώς ξεχωρίζει το ανθρώπινο δέρμα από εκείνο των ζώων; Όπως λένε οι ειδικοί, το ανθρώπινο δέρμα διακρίνεται από τις λεπτομέρειες και θέλει εκπαιδευμένο μάτι. Έχει διαφορετικό σχήμα και μέγεθος πόρων αλλά και μια χαρακτηριστική κηρώδη μυρωδιά. Το χρώμα του είναι συνήθως υποκίτρινο, χρυσοπράσινο ή χρυσοκαφέ. Όμως επειδή τα…γούστα ποικίλλουν, κάποιοι από τους βιβλιοδέτες έχουν δείξει προτίμηση σε πιο σκούρο ανθρώπινο δέρμα (αφρικανικό, βαμμένο τεχνητά ή μαυρισμένο λόγω αποσύνθεσης), καλογυαλισμένο ή με τατουάζ.
Γερμανικοί κορσέδες και δανέζικες τιμωρίες
Εκτός από τη βιβλιοδεσία, το ανθρώπινο δέρμα από τα πτώματα είχε και άλλες βάρβαρες εφαρμογές. Είναι γνωστό ότι οι Βαυαροί του Μεσαίωνα έραβαν γυναικείους κορσέδες από ανθρώπινο δέρμα, επειδή πίστευαν ότι αυτό το μακάβριο είδος εσώρουχου βοηθάει στη γέννα. Ακόμα, τα δέρματα των Δανών που διέπρατταν ιεροσυλία σε εκκλησίες λέγεται ότι καρφώνονταν επιδεικτικά έξω από την πόρτα του ναού. Κάτι παρόμοιο βέβαια λέγεται ότι έκαναν και οι Ασσύριοι, οι οποίοι έγδερναν τους αιχμαλώτους τους ζωντανούς και άπλωναν το δέρμα τους στα τείχη της πόλης.
Πορτοφόλια, τσάντες και αμπαζούρ
Πόσες χρήσεις μπορεί να έχει το ανθρώπινο δέρμα; Προφανώς όσες και το δέρμα των ζώων. Παράδειγμα, από το δέρμα ενός εκτελεσθέντος μανιακού δολοφόνου – το 1833 – φτιάχτηκαν (εκτός από εξώφυλλα βιβλίων) πορτοφόλια, τσάντες και αμπαζούρ.
Ευτυχώς που υπάρχει η τεχνολογία!
Ευτυχώς τουλάχιστον που η νέα τεχνολογία είναι με το… μέρος όσων λατρεύουν (ακόμα…) το ανθρώπινο δέρμα. Αν θελήσουν να συνεχίσουν την παράδοση της Ανθρωποδερμικής βιβλιοδεσίας (και όχι μόνο…), δε χρειάζεται πλέον να γδάρουν άνθρωπο. Οι νέοι εκτυπωτές inkjet θα μπορούν κάποια στιγμή να τυπώνουν λωρίδες τεχνητού δέρματος, απόλυτα πειστικού.
goldenmag
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.